Mektuplarım

Hiç konuşmadığım birine bu özlem fazla değil mi? Hiç tanımadığın birine o kadar aşina olmak çok garip bir duyguymuş.  Ne demiş Edip Cansever "Ve bazıları yokken bile vardır fazlasıyla." Sahi ne kadar zamandır yoksun. Gerçi hiç olmadın belki ama hep kalbimde vardı yerin seni o ilk gördüğüm andan itibaren. Ne zaman unuttum desem sevmiyorum desem tekrar sevdiğim özlediğim insan. Yerine kimseye koyamadığım. Başkalarını sevdiğimi sandığım ama yine kalbimde bulduğum insan sahi neden bu kadar yoksun? Aylar yıllar oldu belki seni görmeyeli ama her kaçışımda yine aynı noktada buluyorum kendimi. Sanırım sevmek yoruluyor ama vazgeçmiyor sahibini buldu mu onda kalmak istiyor.

Ümit Yaşar ne güzel özetlemiş özlemeyi 

"Özlemin buruk bir tadı var, hele seni özlemenin. 
 Bir kokusu var bütün çiçeklere değişmem.
 Bir ışığı var, bir rengi var seni özlemenin, anlatılmaz.

 Verdiğin bütün acılara dayanıyorsam;
 Seni özlediğim içindir.
 Beklemenin korkunç zehri öldürmüyorsa beni;
 Seni özlediğim içindir.
 Yaşıyorsam; içimde umut varsa,
 Yine seni özlediğim içindir.

 Seni bunca özlemesem; bunca sevemezdim ki!"

Belki de haklıydı bende seni bu kadar özlemesem bunca sevmezdim. Şairlerimiz o kadar güzel özetlemiş ki sevmeyi bana sadece bir araya getirmek düşüyor.

Mesela Atilla İlhan'da

"Ben birinin hiçbirşeyiyim 

 En çokta bu koyuyor
 Ortak tek bir fotoğrafımız bile yok
 Bugunlerde ben adsız bir özlemim
 Yağmur yemiş bir deniz gibiyim..."

Keşke şiirleri bir araya getirmek kadar kolay olsaydı seni bana getirmek.